“Setting goals is the first step 
in turning the invisible into the visible.”

“การตั้งเป้าคือขั้นแรกของการเปลี่ยน 
สิ่งที่มองไม่เห็นให้เป็นสิ่งที่จับต้องได้”
-Tony Robbins-

1) เป้าหมายต้องเป็นของเราเอง ไม่ใช่ไปเห็นเป้าคนอื่นก็อยากเป็น อยากได้แบบเขาเป้าหมายซ้ำกับคนอื่นได้นะ แต่มันต้องเกิดจากความต้องการของเราเอง อะไรที่อยากได้ อยากทำ มันต้องโดนใจเราไม่ใช่โดนใจคนอื่น

2) เป้าต้องท้าทายแต่ไม่ยากจนเกินไป ถ้าหากวันนี้มีเป้าอยากเก็บเงินเดือน 1,000 แต่ทุกเดือนมีเงินเหลือเดือนละ 2,000 ตั้งแบบนี้ไม่ค่อยท้าทายเพราะยังไงมันก็ได้อยู่แล้ว แต่ถ้าหากตั้งเป็นเดือนละหมื่นอันนี้ยากไปหน่อยไม่ใช่ว่าทำไม่ได้นะครับแต่ถ้ามันยาก เราเองจะล้มเลิกเสียก่อนที่มันจะสำเร็จ มันต้องไม่เคยได้มาก่อนแต่ก็ไม่ใช่เอื้อมไม่ถึง

3) เป้าต้องวัดได้ถ้าหากเป้าหมายบางอย่างมันวัดไม่ได้ระหว่างทางแล้วจะรู้ได้ยังไงว่าทำอะไรไปถึงที่ไหนแล้ว มันต้องมีดัชนีเอาไว้ชี้วัดว่าเราทำอะไรไปถึงไหนแล้ว ควรจะเฉพาะเจาะจงและควรกำนดระยะเวลาเอาไว้ด้วย ไม่งั้นจะกลายเป็นลดน้ำหนักให้ได้ 10 กิโลกรัมชาติหน้าอะไรแบบนี้

4) แบ่งเป้าออกเป็นชิ้นเล็กๆ จะช่วยให้เราบรรลุอะไรบ้างพอให้รู้ว่าสำเร็จ ทำให้มีกำลังไม่ล้มเลิกก่อนกำหนด ที่สำคัญเป้าชิ้นเล็กๆควรจะต้องฝึกให้เป็นนิสัยเช่น ผมตั้งใจจะรวบรวมบทความมาเป็นเล่ม เป้าเล็กๆก็คือเขียนทุกวัน
หากวันไหนไม่ได้เขียน จะไม่มีความสุข พอเขียนบ่อยๆวันตอนนี้มันกลายเป็นนิสัยไปโดยปริยาย

5) เขียนเป้าเอาไว้อ่าน การเขียนลงบนกระดาษถือเป็นการมีพันธะแบบหนึ่งเป้าที่ลอยอยู่ในหัวบางทีเราก็ลืม ไม่สนใจ ขาดพลังเป็นการให้คำมั่นสัญญากับตัวเองในสิ่งที่หวังเอาไว้

มีเรื่องเล่าอันหนึ่งที่ไปได้ยินมา น่าจะเหมาะ กับการตั้งเป้าหมาย เรื่องมีอยู่ว่าหนุ่มใหญ่ท่านหนึ่ง เดินทางมาถึงสี่แยกในเมืองที่ไม่คุ้นเคย บังเอิญลุงคนท้องถิ่นเดินผ่านข้ามแยกมาพอดีเขาเลยร้องถามว่า

“ลุงถ้าเกิดขับตรงไปเรื่อยๆ มันจะพาผมไปไหนเหรอครับ”
ลุงย้อนถาม “แล้วตั้งใจจะไปที่ไหนล่ะ”
“ผมยังไม่รู้เลย ตั้งใจว่าจะขับไปเรื่อยๆ”
“ถ้างั้นอย่ารู้เลย รู้ไปก็เท่านั้นแหละ” ลุงตอบแทบจะในทันที

ก็จริงของลุงแกนะ อยากไปไหนยังไม่รู้เลย จะเลือกเลี้ยวซ้ายหรือตรงไปก็เหมือนกันการกำหนดจุดหมายทำให้เรามีทิศทางชัดเจนเอาไว้เพื่อให้เราตื่นมาแล้วรู้ว่าจะต้องทำอะไร จริงอยู่บางทีเราอาจจะอยากเรื่อยเปื่อยสบายๆแต่หากเป้าหมายใหญ่ยังอยู่ พักผ่อนพอหายเซ็ง เราก็จะหาทางวิ่งกลับเข้าสู่ลู่เข้าสู่เส้นทางหลัก

ฝันเป็นแค่แรงปรารถนาที่อยู่ในใจ มันจะไร้ค่าไม่มีราคาหากเราไม่ใส่กำหนดการ และสุดท้ายมันก็จะเป็น
แค่แผนสวยๆเอาไว้อวดชาวบ้านถ้าหากเราไม่ลงมือทำอะไร