เด็กผู้หญิงคนหนึ่งเป็นความหวังของแม่ โดยที่แม่ของเธอชื่นชอบสเก็ตช์น้ำแข็งเลยส่งไปเรียนกับโค้ชด้านนี้เพื่อให้ช่วยสอนลูกเหมือนเด็กคนอื่นๆ แต่วิธีการที่โค้ชท่านนี้เริ่มต้นก็เกิดสารเคมีไม่ตรงกับเธอ หรือเรียกง่ายๆว่าศรศิลป์ไม่กินกัน

เพราะโค้ชเรียกเธอว่า หมูขี้เกียจ หรือไม่บางทีก็เรียกเจ้าเด็กโง่ มันอาจจะป็นวิธีที่โค้ชใช้เพื่อกระตุ้นให้เด็กกลัวจะได้ฮึดสู้ฝึกซ้อมจนเก่งในแนวทางของเธอแต่เด็กคนนั้นเล่าให้ฟังว่าพอโดนคำตอกย้ำซ้ำๆบ่อยๆเธอเองก็ชักจะเริ่มเชื่อว่าตัวเองเป็นเด็กไม่เอาไหนเป็นเด็กโง่งี่เง่าอย่างที่โค้ชบอกสุดท้ายเธอก็เรียนไม่ไหวโดนให้ออกกลางคัน

ต่อมาขณะที่กำลังสเก็ตช์เล่นๆเพลินๆ โค้ชอีกท่านหนึ่งผ่านมาเห็นพอดีเลยถามคุณแม่ว่านั่นลูกสาวเหรอ ดูท่าทางมีแววมากเลยเห็นแล้วชอบอยากเรียนด้วยกันมั้ย ฉันอยากสอนหนูน้อยนี่จริงๆ

ทุกสิ่งตรงกันข้ามกับโค้ชท่านแรกสิ้นเชิง ทุกอย่างเป็นไปด้วยการโค้ชเชิงบวก และหนูน้อยก็รักเคารพโค้ชท่านที่สองมากมากเสียจนอยากทำให้ดีที่สุดเพื่ออวด สุดท้ายเธอยืนอยู่บนแท่นรับเหรียญทองเป็นถึงแชมป์ประจำรัฐแห่งหนึ่งในอเมริกา

นี่คือชีวิตของ Faye Kitariev ในวัยเด็กเธอคือเจ้าของหนังสือขายดีเล่มหนึ่งชื่อ Choreography of Awakening เราใส่ขยะลงถังเราก็จะได้ขยะออกมา เราใส่สิ่งดีๆลงถังก็จะมีแต่สิ่งดีๆออกมา คนที่ชอบพูดว่าไม่สำเร็จหรือทำไม่ได้หรอก พูดบ่อยๆย้ำเข้าไปบ่อยๆจิตเราจะรับรู้ไปเองว่า เรามันห่วย ทำไม่ได้ หรือไม่ได้เรื่อง และทุกครั้งที่พลาดก็เอาคำพูดพวกนี้มาแก้ตัว ในทางกลับกันหากเราขยันย้ำขยันเน้นว่าฉันเก่ง ฉันทำได้ ฉันมั่นใจ ฉันใจสู้ทำบ่อยๆเราจะมั่นใจอย่างน่าประหลาด ลุยผ่านทุกอย่างที่ขวางหน้าจนผ่านไปได้ จิตส่งผลกับการกระทำและผลลัพธ์ของเรา ใส่แต่สิ่งดีๆในทุกๆวัน ไม่ต้องไปบอกให้ใครเริ่ม เรานั่นแหละเริ่มกันเองเสียก่อน

#ชานชาลาความสำเร็จ
https://www.facebook.com/SuccessfulPlatform