ช่วงตรุษจีนที่ผ่านมามีโอกาสกาสกลับไปรวมญาติพบปะกันเหมือนหลายๆบ้านที่ทำกัน มีบางเรื่องให้น่าขบคิดหลังจากทุกคนเข้าประจำที่รับประทานอาหารอย่างอบอุ่นพร้อมเพรียงกัน ครอบครัวที่มาถึงบ้านสุดท้ายเดินก้าวเข้ามาพร้อมกับเด็กๆหลายคนที่มีสถานะเป็นหลานเนื่องจากพ่อเขาเป็นลูกพี่ลูกน้องกับผม

ระหว่างนั้นลูกก็ถามผมว่า ถ้าเจอคนนั้นจะเรียกว่าอะไร เจอคนนี้จะเรียกว่าอะไรดี คลังคำศัพท์ในการเรียกชื่อของคนจีนแต้จิ๋วในบ้านเราอาจจะเป็นที่คุ้นเคยมาช้านานแต่บางทีก็ลืมๆงงๆนับกันไม่ถูกเหมือนกันนะ สรุปแล้ววันนั้นผมเป็นทั้งอาแปะทั้งอาเจ็กของหลานๆ เป็นป่าป๊าของลูกชาย เป็นสามีของภรรยา เป็นลูกของพ่อกับแม่ เป็นหัวหน้าของลูกน้อง เป็นลูกน้องของผู้ถือหุ้น เป็นลูกค้าของค่ายโทรศัพท์ เป็นเซลส์ขายของ เป็นนักเรียนของอาจารย์ บางวันก็เป็นวิทยากรให้นักเรียน บางวันเป็นคนอ่านของนักเขียน บางวันก็เป็นนักเขียนให้คนอ่าน จนบางทีบางครั้งอารมณ์และความรู้สึกของแต่ละบทบาทหน้าที่ก็ปะปนกันจนแยกไม่ออก

เรื่องของเรื่องคือ เรามีภาระหน้าที่หลากหลายอย่างไม่ถูกจำกัดแต่อย่างเดียว โฟกัสอย่างมีสติว่าขณะปัจจุบัน ทำหน้าที่อะไรอยู่ บางทีสวมบทเป็นหัวหน้าขาโหดแต่ปรับโหมดไม่ทัน เอาอารมณ์นั้นกลับมาขาโหดกับคนที่บ้าน ทั้งๆที่ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันเลยแม้แต่น้อย

อย่าตัดสินใจทำอะไรบางอย่างออกไปอย่างถาวรด้วยอารมณ์ที่เกิดขึ้นชั่วคราว

ขอให้สติอยู่คู่กับทุกท่านครับ
www.PresentationBen.com